Ontdekking van een Goudlijster
Op zaterdag 25 september 2021 was ik samen met mijn oom Adri een dagje op Texel. Ik had een VVE vergadering van ons bungalowparkje in de middag. Dus we kwamen vroeg naar Texel om ook gelijk een rondje vogels te doen. Zeker in die tijd kan je van alles tegenkomen. We starten dan in het Zuiden van het eiland en rijden langs wat vaste locaties naar de top van het eiland. In het Zuiden hadden we al leuke vogelsoorten gezien. Op het eiland was ook de Balkanbergfluiter gevonden een paar dagen eerder, dus daar zijn we ook langs gereden. Maar voor ons is een foto maken belangrijker dan een bijzondere vogel zien. En een goede foto bij de Balkanbergfluiter was bijna onmogelijk. Dus zijn we snel doorgereden naar onze laatste stop; De Tuintjes. Dit is vlakbij ons huisje op Texel, dus het is een plek waar ik regelmatig kom. Ik vogel al jaren, maar meer dan een Roze Spreeuw heb ik eigenlijk nooit zelf ontdekt. Maar goed je hoopt altijd op iets moois of bijzonders.
Het was een zonnige middag en we liepen op het gemak in de Tuintjes. Het was erg rustig met mensen en met vogels. Af en toe zagen we een Roodborsttapuit die al roepend steeds een takje verder ging zitten. Meer was er eigenlijk niet. Ik zeg nog tegen mijn oom. Er zijn soms van die dagen dat je niets ziet, maar in de Tuintjes kan je ook ineens uit het niets iets bijzonders als een Draaihals of een Bladkoning tegenkomen. We zijn inmiddels op de terugweg en vlakbij het eerste Tuintje zie ik iets kleins in de struiken. Ik probeer voorzichtig te kijken of ik kan zien wat voor vogeltje het is. Terwijl ik gebukt naar het vogeltje zoek, komt er met een noodgang iets over onze hoofden heen. Het leek wel uit de lucht te storten, de wind en luchtdruk konden we gewoon voelen. De vogel kwam vlakbij ons neer, net achter de bramenstruiken in het grasveld. We lopen een paar stappen en zien de vogel direct op een baal hooi zitten. Ik probeer iets hoger te gaan staan om de vogel goed te kunnen bekijken door mijn verrekijker.
Hij zit met zijn rug naar ons toe. Op die afstand leek het een beetje op een jonge specht. Ik dacht gelijk, snel wat foto’s maken voor de vogel gevlogen is. Vaak kan ik dan thuis op mijn gemak de foto’s bekijken en de vogel goed identificeren. In de hectiek van het moment waren de eerste foto’s enorm overbelicht. Iets wat nog wel eens gebeurd in de spanning van het moment. Snel de instellingen aangepast en goede foto’s kunnen schieten op een vrij grote afstand. De vogel herkende ik nog steeds niet, al zag ik inmiddels wel dat het een Lijsterachtige was. Verder op stonden twee andere vogelaars, waarvan de man de vogel wel dacht te herkennen, een Goudlijster. Ze kwamen onze kant op gelopen. We hebben ongeveer 5-10 minuten naar de vogel op de hooibaal kunnen kijken. Toen de vogel uiteindelijk opvloog richting de bosjes van het eerste Tuintje wisten we zeker dat het een Goudlijster was, vanwege de witte vleugel vlakken. In de struiken vond Dave uiteindelijk de vogel terug, waar vervolgens iedereen de vogel heeft kunnen zien. Want van alle kanten kwamen alle vogelaars die op Texel waren ‘aangevlogen’. Ik wist niet dat het zo’n zeldzame vogel was eigenlijk, maar het was een prachtig vogelmoment.