Texel Big Day 2023

Geweldige verrassing bij aankomst op Texel

Het is half twaalf in de middag als ik bij het treinstation Sieb ophaal. Samen met mijn oom Adri, die mee is om tijdens de markt onze opbrengst op te voeren, rijden we naar de boot. Onze aanvoerder Christophe is dan al een paar dagen op Texel en heeft de nodige verkenningen gedaan. Ook heeft hij nog geld opgehaald met een excursie. Na de overtocht rijden we naar De Cocksdorp waar we allen verblijven. Nadat we ons geïnstalleerd hebben, gaat Christophe naar de organisatie om e.e.a. klaar te maken voor die avond en dat geeft ons de tijd om wat te vogelen in de omgeving. Zo konden we alvast een Grauwe Franjepoot bekijken. 

Om vier uur spraken we met zijn vieren af bij het Pannenkoekenhuis om snel nog even wat te eten voorafgaand aan de briefing van de Big Day in het Eierlandsche Huis. Toen sijpelde al berichten door dat er een zeer zeldzame Rode Rotslijster was gezien op het eiland. Dus onder alle vogelaars was er direct onrust. De briefing duurde daardoor korter dan normaal. Want waar de vogel eerst in een afgesloten gedeelte zat, was hij nu voor iedereen te zien in de Eierlandse Duinen. Dus na een korte briefing en het ophalen van de fietsen, zijn we snel naar de Top van Texel gereden. Rond kwart voor zes zagen we de vogel vrij ver weg, maar wel mooi in de duinen zitten. Een prachtige start van het weekend! 

Weinig slaap door mooie vogelsoorten

Omdat er bij de Vuurtoren nog een Draaihals was gezien eerder op de dag, zijn we ook daar nog even een rondje gaan lopen, want zelf had ik deze soort nog niet op Texel. En naast een levenslijst en jaarlijst zijn er ook regionale vogellijsten die ik zelf bijhoud, van Texel en ons eiland IJsselmonde. Na een rondje zoeken bij het Renvogelveld zagen we de Draaihals geweldig mooi foerageren in een duinpan vlakbij de Vuurtoren. Met een klein groepje genoten we een tijd lang van deze mooie spechtensoort die rustig alle mieren aan het oppeuzelen was. We pakten om half acht ook nog even de Noordse en Engelse Kwikstaart mee op het Renvogelveld, alvorens we terug gingen om de route voor de BigBay nog even door te spreken. Door deze twee geweldige soorten en de uitvoerige bespreking van de route en strategie hadden we nog maar weinig tijd om te slapen voor de start om 0.00 uur. Dus na een krappe anderhalf uur slapen ging om 23.00 uur de wekker alweer. Snel koffie gezet en alles klaargemaakt om rond 23.40 uur op de fiets te stappen richting het Eierlandsche huis voor de start.

Vliegende start, maar de Kerkuil......

Op de weg naar de start vloog een Kerkuil Sieb en Christophe al bijna van de fiets. Helaas iets te vroeg om mee te tellen en ook nog eens de enige Kerkuil die dag zou blijken. Met een aantal andere teams stonden we om 0.00 uur klaar voor de start van de Texel Big Day 2023. Het was een fantastisch heldere nacht en we gingen direct naar de Roggesloot. Daardoor schoten we uit de startblokken, want we hoorden van alles. Zelfs onverwacht al de Cetti's Zanger hoorden we, een vogel die tot voor kort heel zeldzaam was op Texel, maar inmiddels op verschillende plekken te horen is. Die dag zouden we er wel vier horen. Na 15 minuten doorgeren door het Krimbos over het fietspad naar het Renvogelveld bij de Vuurtoren. In de Duinen was een prachtige verkoelende mist gedurende de hele nacht. Het eerste uur was inmiddels omgevlogen en het aantal soorten stond al op 19. 

Lange fietstocht naar het Zuiden

Nadat we het in het noorden van het eiland alle soorten wel hadden, zijn we begonnen aan de lange fietstocht naar het Zuiden. De rit bracht ons door de Duinen, langs Akiab, Waal en Burg en de rand van de Staatsbossen, waar de Houtsnippen ons weer om de oren vlogen. In het zuiden kwamen we even na 4 uur aan bij het Grote Vlak, want daar was een Porseleinhoen aan het roepen. De eerste nieuwe Texel soort voor mij deze dag. Kort daarna hoorden we ook de Roerdomp gelukkig, want die hadden we bij de Westerkolk niet gehoord. We vervolgden onze route naar de Staatsbossen en dan wel aan de rand van de duinen om de Nachtzwaluw te horen. Met enige moeite lukte dat, terwijl het al steeds wat lichter werd. Tweeënhalf uur lang hebben we het bos heen en weer gereden om alle soorten binnen te halen. We konden helaas niet alles zien of horen, maar toen we tegen acht uur bij Paal 17 aankwamen voor de zeesoorten stond de teller toch al op 75 en daarmee liepen we iets voor op 2022.

Noordhollandsdagblad en de Vogelmarkt

Tijdens onze ritjes door het bos werd onze teamcaptain Christophe gebeld door René Pop of we ergens konden afspreken voor een paar foto's voor de krant. Altijd leuk natuurlijk, dus we reden vanaf het strand weer naar het Grote Vlak, waar we rond 10 uur aankwamen. Rond die tijd ging ook de Vogelmarkt in De Cocksdorp van start waar Adri een heuse Hopster stand had en onze merchandise met succes verkocht. Die dag haalde hij bijna € 250,- op voor het Goede Doel. De zon scheen inmiddels flink en het werd steeds warmer. Na de foto's reden we door Den Hoorn om de zwaluwen binnen te halen. Rond elf uur kwamen we aan in de Mokbaai, daar was een Strandplevier gezien. Een zeldzame soort voor het eiland en kanshebber voor beste soort van de dag. Die zagen we kort nadat we de 100 volgemaakt hadden met de Baardman. Qua tijd liepen we iets achter op vorig jaar. 

Hart in je keel.....

Bij de ingang van de Horsmeertjes besloten we op het gemak te gaan zitten turend over de Mokbaai en even te pauzeren. Christophe tuurde met zijn telescoop over de Mokbaai en ik zat nietsvermoedend in het riet te turen. Uit het niets zie ik op zijn rug een vogeltje in het riet zitten, het lijkt niet op een Rietgors of een Rietzanger. Terwijl ik door mijn verrekijker kijk draait de vogel zich om en knalt mijn hartslag direct omhoog. Ik roep uit BUIDELMEES!!!! Gevolgd door wat krachttermen en scheldwoorden. Ik pak mijn camera die aan mijn broek hangt, maar net zo sneaky als de vogel kwam, was hij ook weer weg. En nog erger niemand had hem gezien. We besloten te blijven zitten en toen bevriend team Tureluurs ook aankwam zijn we met zijn zessen strak het riet blijven af zoeken. Want een Buidelmees is een absolute zeldzaamheid op Texel. Tijdens het wachten vloog er nog een Visarend over. Christophe belde naar de organisatie om te overleggen of we hem mochten melden. En toen uit het niets vloog de Buidelmees op en bleef kort op een bosje zitten. Alle zes zagen we de vogel duidelijk en de organisatie had toetende oren van de uitroep van onze teamcaptain, maar helaas weer te kort om een foto te maken. Maar de dag was met deze topsoort nu al absoluut geslaagd.

Geen Blauwe Reiger te vinden

Nog wat beduusd fietsen we richting het uitkijkpunt over de Horsmeertjes, waar we nog de nodige mooie soorten zien als Geoorde Fuut en Dodaars. Via de Petten en de Veerhaven gaan we naar de NIOZ haven daar zitten Paarse Strandlopers die we snel mee konden pikken. De zon staat inmiddels hoog aan de hemel en het aantal nieuwe soorten droogt snel op. We rijden langs de Prins Hendrikzanddijk naar Oudeschild. Daar zoeken we een groep Rotganzen af en vinden een Witbuikrotgans, de enige nieuwe soort tussen half twee en half vier. De vermoeidheid begint dan ook wat toe te slaan, maar we gaan moedig voorwaarts richting De Marel, waarbij we nog de nodige kleine natuurgebiedjes passeren voor wat soorten en met een kleine omweg in Oosterend een Koereiger. Om half vijf zijn we bij de Marel, waar we lekker een bakkie kunnen doen. Maar tot dan toe hadden we nog steeds geen Blauwe Reiger. Ieder slootje zochten we af op de route, maar zonder succes en tot onze eigen grote verbazing. Voor de Marel staan we met wat vogelaars te praten die benieuwd zijn wat we hebben gezien en vooral wat we niet hebben gezien. Wij staan te vertellen dat we maar geen Blauwe Reiger kunnen vinden. Zegt die vogelaar heel droog: 'Achter je komt er net een aanvliegen!'

Zou leuk zijn als er een Roek tussen de Zwarte Kraaien zit!

Het is al na vijf uur als we na een heerlijk bakje koffie weer op de fiets stappen samen met team Tureluurs richting de Waddenkust en Utopia. Een duidelijke andere strategie dan in 2022. We rijden over een achteraf fietspad en zien een groep Kraaien in het land. Ik maak nog de opmerking, het zou toch leuk zijn als er ineens een Roek tussen zit! En wat blijkt tot onze verrassing die zat er tussen. Daar hoefden we niet eens voor door een Verrekijker te kijken. Na deze Texelse zeldzaamheid reden we door naar de Marthahoeve voor de Casarca en Ringmus. We zagen nog een Engelse Kwikstaart en bij de Bol waren meer teams voor een Zwarte Rotgans en een Rouwkwikstaart. Christophe had daar nog een telefonisch interview met een omroep uit Haarlem. We hadden echter niet echt tijd te verliezen. We reden rap door de Krasse Keet waar we in de Waddenzee een Middelste Zaagbek zagen. Sieb gebruikte het moment even om te rusten. We besloten het fietspad naar boven te nemen en langs Utopia en het Ganzenreservaat terug te gaan naar De Cocksdorp. In het Ganzenreservaat zat zowaar nog een Toendrarietgans. De enige soort die de jury graag bewezen zag en gelukkig had ik daar een foto van, al was het een hele slechte. 

De laatste loodjes......

Het is inmiddels tegen acht uur als we bij Dorpzicht de Grauwe Franjepoot in beeld krijgen. Het is soort 135, waarmee we over ons aantal van 133 van 2022 zijn. Maar we hebben nog even voor het echt donker wordt. Want waar een Scholekster niet opgeeft in gevecht met een Bruine Kiekendief, geven de Hopsters ook niet op. Dus we besluiten door te knallen over de Volharding, langs de Robbenjager opnieuw de Duinen in over het fietspad. Daar vloog een Havik ons bijna aan, een meevallertje. Om half negen komen we bij de Hanenplas aan, waar we helaas de laatste en 137ste soort voor ons zien de Pijlstaart. De soort waar ik nog wel eens wakker van lig, want die hebben we vorig jaar op onverklaarbare manier gemist. We misten toch nog wel wat soorten, als Kleine Karekiet (als enige team), Zwarte Roodstaart, Zomertaling, Kerkuil, Staartmees, Goudhaan en Paapje, maar we konden ze op het laatste moment niet vinden helaas. Uitgeput stapten we rond half tien de grote tent binnen en konden we nog wat eten na deze intense en lange dag. Daarna mochten we bij de jury uitleg geven over onze dag en de soorten. Uiteindelijk lig ik tegen twaalf uur op bed en hoor ik nog lang in mijn oor alle vogels die ik die dag gehoord heb!

Zondagochtend de prijsuitreiking

Zondagochtend na een kort nachtje verzamelen we ons om half elf bij het Gemaalhuisje in De Cocksdorp met alle andere teams voor een groepsfoto, gevolgd door een heerlijke brunch in Casa di Gio's. Het is de aanloop naar de prijsuitreiking om twaalf uur in de grote tent op het Waterplein. Met de winnaar van meeste soorten op 149 waren we daar toch wel een stukje van verwijderd met 137, maar toen moesten de andere 2 prijzen nog komen. Met een fantastisch bedrag van € 3.721,- behaalden we de prijs voor Beste Fondsenwervers 2023. Naast een mooie oorkonde en ganzenverenbeker kregen we een prachtig kunstwerk van een Grote Stern. Een geweldig resultaat waar ons hele team alles aan gedaan heeft! Als klap op de vuurpijl bleek de Buidelmees de Beste Soort van 2023! Een prachtige houtsnede van een Goudlijster (die ik in 2021 vond op het eiland) viel ons ook ten deel. We konden ons geluk niet op! En met een fantastisch gevoel sloten we deze Texel Big Day af en reden we richting de boot.